Προσωπικά δεν με απασχολεί το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων των ημικρατικών οργανισμών που σήμερα ανήκουν στο κράτος, (δηλαδή κατά πόσο θα πρέπει ή όχι να πουληθούν σε ιδιώτες), με απασχολεί όμως η ιδιωτικοποίηση των αγορών ή καλύτερα το άνοιγμα των αγορών, στους τομείς που δραστηριοποιούνται οι ημικρατικοί οργανισμοί.   Διότι αυτό που θα αποφέρει οφέλη στην οικονομία και στους καταναλωτές είναι περισσότερες επιχειρήσεις και περισσότερος ανταγωνισμός στους τομείς που δραστηριοποιούνται οι ημικρατικοί, και όχι η μετατροπή κρατικών μονοπωλίων σε ιδιωτικά μονοπώλια.   Η αναφορά ότι οι ημικρατικοί οργανισμοί είναι κερδοφόροι και προσφέρουν πίσω στο κράτος είναι τουλάχιστον αστεία, και υποτιμά τη νοημοσύνη του κύπριου καταναλωτή και φορολογούμενου.  Ουσιαστικά, αυτοί που έχουν συμφέρον από τους ημικρατικούς οργανισμούς, μας δουλεύουν κανονικά, εδώ και αρκετά χρόνια.  Οι ημικρατικοί οργανισμοί χρεώνουν τους καταναλωτές με τις ψηλότερες τιμές στην Ευρώπη για να καλύψουν τα υπερβολικά έξοδα τους και να βγάλουν και κέρδη, μισά από τα οποία διοχετεύονται στο κράτος ως μέρισμα.  Οι χρεώσεις των ημικρατικών οργανισμών προς τους πολίτες ισοδυναμούν με έμμεση φορολογία, η οποία μάλιστα είναι δυσβάστακτη και δυσανάλογα βαριά για τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα.  Ηλεκτρικό ρεύμα και τηλεπικοινωνίες (τηλέφωνα, ρεύμα, ίντερνετ), κοστίζουν γύρω στα €200 ευρώ το μήνα.  Σε άλλες χώρες της Ευρώπης ο καταναλωτής πλερώνει πολύ λιγότερα.  Μια βόλτα στο διαδίκτυο θα σας πείσει.   Πάνε τώρα εννέα χρόνια από την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και οι αγορές στις οποίες δραστηριοποιούνται οι ημικρατικοί οργανισμοί παραμένουν «κλειστές».  Οι μεγάλοι  ημικρατικοί ΑΤΗΚ, ΑΗΚ και Αρχή Λιμένων, έχουν φροντίσει να κρατήσουν τις αγορές κλειστές για όσο περισσότερο χρονικό διάστημα μπορούσαν, για να διατηρούν τα μονοπώλια τους.  Για παράδειγμα, στην αγορά τηλεπικοινωνιών, η κυβέρνηση αποφάσισε τελικά να προκηρύξει την τρίτη άδεια κινητής τηλεφωνίας με τέσσερα χρόνια καθυστέρηση, και αφού έλαβε προειδοποιητικές επιστολές από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.  Στην αγορά ηλεκτρισμού, η ΑΗΚ, μέσω του Ρυθμιστή Ενέργειας, δεν επιτρέπει την ελεύθερη παραγωγή και ηλεκτρικής ενέργειας από άλλες πηγές, επικαλούμενη προβλήματα υπερφόρτωσης του δικτύου.  Ο ήλιος καίει πέτρες στην Κύπρο και η ΑΗΚ καίει μαζούτ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.  Στην Αρχή Λιμένων, ούτε που θέλουν να ακούσουν για ιδιωτικοποίηση της αγοράς.  Οι ημικρατικοί οργανισμοί στην Κύπρο υποφέρουν από χρόνια προβλήματα τα οποία μεταφράζονται σε ψηλότερες τιμές και ψηλότερες φορολογίες για τους καταναλωτές και φορολογούμενους.  Όλοι ανεξαιρέτως οι ημικρατικοί, εργοδοτούν περισσότερους εργαζομένους από όσους χρειάζονται και σπαταλούν πολύ περισσότερα από όσα πρέπει.  Αδικαιολόγητα επιδόματα  για τους πολυάριθμους διευθυντές, υπερβολικές υπερωρίες, και άλλα προκλητικά ωφελήματα συνιστούν μια άνευ προηγουμένου κακοδιαχείριση, την οποία καλείται να πληρώσει ο Κύπριος πολίτης, καταναλωτής και φορολογούμενος.  Τη στιγμή που οι δημόσιοι υπάλληλοι αποδέχτηκαν να πλερώνουν 1.5% του μισθού τους για να έχουν πρόσβαση στα κρατικά νοσηλευτήρια, οι εργαζόμενοι στους ημικρατικούς,  απολαμβάνουν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στον ιδιωτικό τομέα με τα χρήματα των φορολογούμενων, ακόμα και όταν βρίσκονται στη σύνταξη.  Η δωρεάν κάλυψη αφορά τους εργαζομένους, τους συνταξιούχους και τα εξαρτώμενα τους.  Και δεν φτάνουν όλα αυτά, οι ημικρατικοί οργανισμοί επιχορηγούν και τις διακοπές των εργαζομένων και τις σπουδές των παιδιών τους.  Φτάνει πια το δούλεμα λοιπόν!

Μάριος Μαυρίδης, βουλευτής Κερύνειας