ΑΓΓΕΛΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΗΣ ΑΛΠΙΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Με θλίψη ανακοινώνουμε το θάνατο της Αλπίνας Γεωργίου (Σκορδή) Vercnes  απο τον Ασώματο, που απεβίωσε σήμερα, σε ηλικία 62 ετών, στη Γαλλία όπου ζούσε.

Η κηδεία θα γίνει αύριο Δευτέρα στη Γαλλία.

Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην αγαπημένης της οικογένεια.

MANA ΛΕΒΕΝΤΟΜΑΝΑ ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ

Του Ανδρέα Φραντζια

Πριν έρθει η βαρυχειμωνιά θα κλέψεις λίγο χρόνο το βραδάκι, μιας κι η μέρα έχει χάσει από το μπόι της και κάτω από το θαμπό φως της λάμπας του πετρελαίου με το φυτίλι, θα πλέξεις κανένα τρικό, μάλλινες κάλτσες ακόμη και κουβέρτα για το ζέσταμα των παιδιών τις τσουχτερές από το κρύο του χειμώνα νυχτιές. Κι είναι εκεί που η κάθε σου σμιλιά σ’ ότι είναι χρήσιμο για το παιδί σου και τον άντρα σου αποτελεί και μια λαχτάρα, ένα καημό, μια προσδοκία. Είναι εκεί που ονειρεύεσαι…

Σαν είναι να γεννήσουν οι προβατίνες, μαζί με τον άντρα σου γίνεστε η μαία τους, είτε υπάρχει βροχή είτε βοριάς ψυχρός, είτε καταιγίδες, είτε μεσάνυχτα, είτε χαράματα. Ο άνεμος και η βροχή, η αστραπή και ο κεραυνός είναι πια φίλοι σου, μέρος της ζωής. Κι αν το αρνάκι κατεβαίνει απο τη μήτρα φυσιολογικά με τα μπροστινα πόδια και το κεφαλάκι μπροστά, τότες η γέννα γίνεται παιγνιίδι χαράς. Σαν όμως τα πισινά πόδια ξεπροβάλουν, τότες αρχίζουν τα δύσκολα.

Σαν δεν τα καταφέρετε, τρέχετε στον πολύπειρο γείτονα, όποια κι αν είναι η ώρα. Κι αυτός με ένα μόνιμα πλατύ χαμόγελο ξεγεννά, προς ανακούφιση ολονών, την προβατίνα. Η βοήθεια προς το γείτονα και κάθε συγχωριανό είναι μέρος της ζωής και της κουλτούρας. Με νοσταλγία τώρα λέμε σαν τότες, τις καλές εποχές...

Και σαν αρρωστήσει το παιδί, λαχτάρα και καημός σε τυλίγουν. Ένα μεγάλο σφίξιμο κρατάει την καρδιά σου και ταράζει τη γαλήνη σου. Και αν δεν πιάσουν τα γιατροσόφια της γιαγιάς, θ’ αρπάξεις το παιδί στην αγκαλιά και στου Γιανίτσαρου το σπίτι θα προστρέξεις. Αν είναι η ώρα η πρωϊνή της γραμμής του λεωφορείου προς την Λευκωσία, καλώς. Αν όχι, στο δρόμο που διασχίζει την άκρη του χωριού θα τρέξεις, μέχρι μια γραμμή της Λάμπουσας να σε οδηγήσει στο νοσοκομείο της Λευκωσίας. Η μισή ώρα της διαδρομής γίνεται ατελείωτη από την αγωνία μέχρι να φτάσεις στο γιατρό, σ’ αντίθεση με τη ζωή μας που περνάει σε χρόνο μηδέν.

Θα κλέψεις απ’ το χρόνο σου, στη χαρά και στη λύπη του συγχωριανού σου νάσαι, έστω και για λίγο, παρούσα. Γιατί η χαρά και η λύπη τους είναι και δικιά σου.

Θα μοιραστείς το βιός σου με το δίπλα σου, σαν η μοίρα του γυρίσει την πλάτη.

Αχώνευτο γίνεται το φαγητό σου σαν το παιδί του φίλου ή του γείτονα πεινάει.

Συνήθειες κι αρχές που δίνουν νόημα στη ζωή και δεν κάνουν ανώφελο το πέρασμα από τούτο τον κόσμο.

Συνεχίζεται...

Η FOOD RAM ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ EUROPEAN BUSINESS AWARDS 2014/15.

Η FOOD RAM TRADING LTD περήφανα ανακοινώνει ότι έχει βραβευτεί από τα European Business Awards για τα έτη 2014/15 και της έχει απονεμηθεί ο τίτλος National Champion (Cyprus).

Η FOOD RAM θα αντιπροσωπεύσει την Κύπρο στον τομέα της Καινοτομίας σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο. Τα βραβεία χορηγεί η RSM International.

The European Business Awards, είναι ίσως ο σημαντικότερος διαγωνισμός βραβείων για επιχειρήσεις στην Ευρώπη. Η επιλογή έγινε με αυστηρά κριτήρια απο ένα επιτελείο 150 κριτών που αποτελείται από πρωτοπόρες επιχειρήσεις, εξέχουσες προσωπικότητες, βιομηχανίες, ακαδημαϊκά κέντρα και επιχειρηματίες από όλη την Ευρώπη. Αξιολογήθηκαν σε πρώτο στάδιο, για το υφιστάμενο έτος, πέραν των 24,000 επιχειρήσεων, προερχόμενων από 33 Ευρωπαϊκές χώρες.

 Μετά την επιλογή αριθμού εταιρειών σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο που πληρούσαν τα κριτήρια για να είναι υποψήφιες για το βραβείο, δηλαδή την Εμπορική Επιτυχία, την Καινοτομία και την Εταιρική ηθική στην Ευρωπαϊκή επιχειρηματική κοινότητα, προχώρησαν στο δεύτερο στάδιο, την επιλογή των καλυτέρων σε Εθνικό επίπεδο. Οι εταιρείες που έχουν λάβει τον τίτλο του National Champion, θα προχωρήσουν στη επόμενη φάση του διαγωνισμού σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Ο κ. Ανδρέας Φραντζιάς, ιδιοκτήτης και Διευθύνων Σύμβουλος της Food Ram , σχολίασε την βράβευση: «Είμαστε πολύ περήφανοι που μας έχει απονεμηθεί ο τίτλος του National Champion, από τα European Business Awards, γιατί φιλοξενούν την ελίτ των εταιρειών της Ευρώπης.

Είναι μια διεθνής κι εξαιρετικά τιμητική αναγνώριση κι επιβράβευση των πολύχρονων κι επίπονων προσπαθειών μας. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδουμε στο γεγονός ότι η επιλογή της Food Ram έγινε αποκλειστικά από την επιτροπή αξιολόγησης των EBA Awards χωρίς την οποιαδήποτε εμπλοκή ή δικήμας αίτηση.

Όταν ξεκινούσαμε αυτή την πορεία πριν 23 χρόνια, δεν διανοούμαστε ποτέ να φτάσουμε στην κορυφή. Πορευτήκαμε σε μονοπάτια τραχιά κι αγκαθωτά. Με σκληρή δουλειά όμως, εντιμότητα κι αφοσίωση σ' αυτό που υπηρετούμε, κερδίσαμε την εμπιστοσύνη των πελατών μας –μικρών έως και πολυεθνικών βιομηχανιών- σε Κύπρο κι εξωτερικό. Με φιλοσοφία μας το «Together we can make it better», συνεργαστήκαμε κι αναπτύξαμε στο εργαστήριο και την παραγωγή μας καινοτόμα προϊόντα-βελτιωτικά για τις Βιομηχανίες τροφίμων, αναβαθμίζοντας την ποιότητα των προϊόντων τους και προσδίδοντας τους ηγετική θέση στην αγορά. Η επιτυχία των προϊόντων των πελατών μας, μας προσέδιδε πάντοτε την απόλυτη επαγγελματική ικανοποίηση. Ευχαριστούμε θερμά τους πελάτες μας για την εμπιστοσύνη που μας επέδειξαν. Θα συνεχίσουμε τη διαδρομή μας, επενδύοντας περισσότερο στην έρευνα και καινοτομία».

Από το 2007, τα European Business Awards αναδεικνύουν τις πιο καινοτόμες επιχειρήσεις της Ευρώπης στους ευρύτερους τομείς της βιομηχανίας, εμπορίου και υπηρεσιών.

Οι νικητές θα παρουσιαστούν στην τελετή απονομής των βραβείων τον Ιούνιο του 2015. Το κοινό στην απονομή θα αποτελείται από ηγέτες κρατών, βιομήχανους, επιχειρηματίες, εξέχουσες προσωπικότητες, μέσα μαζικής ενημέρωσης και ακαδημαϊκούς.

H δική μου μαρτυρία για το καλοκαίρι του 1974 (μέρος 3)

Της Μαρίας Στεφανή

Επιτέλους βρίσκομαι στο σπίτι μου ήρεμη κι ευτυχισμένη.  Όλα φαντάζουν σαν ένα κακόγουστο αστείο και η ζωή συνεχίζεται χωρίς καινούριους εφιάλτες.

Κοντεύει να ξημερώσει και το άστρο της αυγής έχει πάλι την ίδια καθημερινή μαγεία.  Ευτυχώς που η φύση με τις ομορφιές της δεν έχει επηρεαστεί από το Πραξικόπημα.  Κανένας δεν θα μπορέσει όσο και να προσπαθήσει να εξαφανίσει το φεγγάρι μαζί με τα άστρα του ουρανού, να ρίξει τα βουνά ή να στερέψει το νερό της θάλασσας.  Όλα αυτά μας παραχωρούνται δωρεάν από το Θεό και με τη σειρά μας τα απολαμβάνουμε δωρεάν ανεξάρτητα από την τάξη και την καταγωγή του καθενός.

Είμαι ξύπνια στο παράθυρο και προχωρώ προς την κουζίνα για τον πρωϊνό καφέ μου.  Είναι Σάββατο αλλά εργάσιμη μέρα για τους περισσότερους από μας.  

Σε λίγο συνειδητοποιώ ότι η μέρα που ξημέρωσε είναι χειρότερη από αυτή του Πραξικοπήματος.  Μια μέρα που μέλλει να στιγματίσει τη ζωή και την τύχη ολόκληρου του κυπριακού λαού.  Μια μέρα την οποία θα καταριόμαστε και θα παρακαλούμε να μην ξημέρωνε ποτέ.  Μια μέρα για την οποία θα κλαίμε για χρόνια εμείς και τα παιδιά μας τους σκοτωμένους και αγνοούμενους αλλά και τη γη των πατέρων μας με τα σπίτια, τα ζώα και τα περιβόλια μας.  Μια μέρα που μέλλει να γίνει η καταστροφή και ο εφιάλτης μας.  Μια μέρα που θα ξεσπιτώσει το ένα τρίτο του κυπριακού λαού, θα φέρει τους εχθρούς στις πόρτες μας, να κατακτήσουν τα σπίτια και τις περιουσίες μας, να λεηλατήσουν τα πάντα στο πέρασμά τους και το χειρότερο να βεβηλώσουν τους τάφους των νεκρών μας.  Μια μέρα που θα καταστρέψει τη σωματική και ψυχική υγεία των προσφύγων αλλά και των εγκλωβισμένων μας από τον αναπάντεχο και αβάστακτο πόνο.

Χαλασμός κόσμου στον ουρανό.  Εκκωφαντικός θόρυβος από βομβαρδιστικά αεροπλάνα που φαντάζουν σαν δαίμονες που παλεύουν να μας ρουφήξουν το αίμα.  Ψηλώνω τα μάτια και τα βλέπω σε πολύ χαμηλό ύψος να έχουν κόκκινες βόμβες στο πίσω μέρος και να βομβαρδίζουν τον ανήφορο του χωριού μας προς τον Κοντεμένο.  Πετούν πολύ κοντά το ένα με το άλλο και είναι κάτι τρομακτικό.  Η αυλή του νεόκτιστου σπιτιού μας που είναι σε πολύ μικρή απόσταστη από τους βομβαρδισμούς, γεμίζει κάλυκες.  Κοιτάζω και βλέπω καπνούς και φωτιές χωρίς να μπορώ να αντιληφθώ το λόγο που μας βομβαρδίζουν.  Ανοίγω το ραδιόφωνο με την ελπίδα ότι θα ακούσω κάποια είδηση για το τί συμβαίνει.  Ξεκινά το πρόγραμμα στις έξι το πρωϊ χωρίς καμμιά αλλαγή.  Σε λίγα λεπτά μιλά για άνανδρη επέμβαση των Τούρκων η οποία αντιμετωπίζεται σθεναρά από την εθνική φρουρά.  Μονομιάς σκέφτομαι να ακούσω και την άλλη πλευρά μέσω του παράνομου ραδιοσταθμού Μπαϋράκ, τον οποίο άρχισα να παρακολουθώ καθημερινά, αμέσως μετά το Πραξικόπημα.  Το τί ακούω είναι τόσο πειστικό που μετατρέπει το φόβο μου σε ελπίδα για κάτι καλύτερο.  Λίγο πολύ παρουσιάζονται σαν σωτήρες και ευεργέτες μας.  Μιλούν για περιορισμένης έκτασης στρατιωτική επέμβαση από μέρους της Τουρκίας, που σαν εγγυήτρια δύναμη οφείλει να υπερασπίσει τους ελληνοκύπριους από τον αλληλοσπαραγμό, λόγω του Πραξικοπήματος.  Τους καλεί να συνεργαστούν μαζί με τους εισβολείς που κανένα σκοπό δεν έχουν να βλάψουν όσους δεν φέρουν αντίσταση.  Μπορώ να πω ότι η δικαιολογία της επέμβασης μου φάνηκε εν πρώτοις λογική και δίκαια.   Πίστεψα μάλιστα ότι θα διαρκέσει καμμιά ώρα και μετά όλα θα είναι ξανά όπως πριν.

Αλοίμονο όμως!  Από τη στιγμή εκείνη κατάλαβα τί σημαίνει πολιτική, τί σημαίνει εχθρότητα και αγριότητα.  Τί σημαίνει να σκοτώνει κανείς αθώους, να αιχμαλωτίζει αμάχους, να ατιμάζει γυναίκες, να ταπεινώνει άνδρες και να εξευτελίζει τους πάντες. Να ξυπνά το μίσος μεταξύ δύο κοινοτήτων.  Να σπέρνει την καταστροφή, τον πόνο και το φόβο.  Να σβήνει όλα τα όνειρα του κυπριακού λαού με μια μονοκοντυλιά.  Να διερωτώμαστε πώς γίνεται να αφήνεται η Τουρκία να καταπατά όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς καμμιά συγκίνηση από τον έξω κόσμο.  Πώς γίνεται να σκοτώνουν τους ανθρώπους μας χωρίς να έχουν φταίξει σε τίποτε.  Όλα όμως ήταν προσχεδιασμένα για την κατάκτηση των εδαφών μας κι εμείς ζούσαμε τα όνειρα μας σε μεταξένια σεντόνια χωρίς καμμιά υποψία.

Όπως μέχρι τώρα στη ζωή μας ζούσαμε στην ειλικρίνια και αθωότητα, συνεχίσαμε εκείνη την ώρα να εμπιστευόμαστε ότι κανείς δεν θα μας πειράξει εφόσον δεν κρατούμε όπλα και δεν βρισκόμαστε σε στρατόπεδο για να τους πολεμήσουμε.  Ξεκινούμε λοιπόν μαζί με το σύζυγό μου να ανηφορίζουμε προς το κέντρο του χωριού, εφόσον το σπίτι μας είναι σε περιοχή βολής.  Πάνω από τα κεφάλια μας σε δέκα μέτρα ύψος, πετούν δύο βομβαρδιστικά κατευθυνόμενα προς το στόχο τους και κρυβόμαστε τρομοκρατημένοι κάτω από κάποιο μπαλκόνι.  Επειδή η εθνική φρουρά είναι απροετοίμαστη δεν φοβούνται οι πιλότοι για αντιαεροπορικά, γι’ αυτό πετούν τόσο χαμηλά.

Επιτέλους φθάνουμε στο πατρικό μου σπίτι στο κέντρο του χωριού.  Τώρα μου περνά από το μυαλό ότι ο θάνατος θα είναι γλυκύτερος με τους πολλούς.  Βρίσκω στο σπίτι μας τη μητέρα και τα μικρότερα μου αδέλφια κρυμμένους στις διάφορες γωνιές του σπιτιού, με την απόγνωση και το φόβο ζωγραφισμένα στα πρόσωπά τους.  Επειδή το σπίτι μας είναι διώροφο θεωρήθηκε ασφαλέστερο από κάποιες γειτόνισσες οι οποίες έχουν έρθει  για προστασία. Κρύφτηκαν κάτω από το τραπέζι της κουζίνας του ισογείου και κάτω από τους καναπέδες.  Οι καημένες, σκέφτηκα, δεν μπορούν να διανοηθούν ότι αν βομβαρδιστεί το σπίτι μας τίποτα δεν μας σώζει.  Οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται σποραδικά μέχρι το μεσημέρι.  Τα αεροπλάνα κάνουν ένα θόρυβο όπως τους κεραυνούς στις μπόρες. Ακούουμε συνεχώς τις ειδήσεις από το ραδιόφωνο.  Αντιλαμβάνομαι ότι δεν μας πληροφορούν σωστά για τα γεγονότα.  Παρόλες τις απώλειες, μιλούν για νίκες και ότι θα ρίξουν τον εχθρό στη θάλασσα. Μεταδίδουν πολεμικά εμβατήρια και ανακοινωθέντα τα οποία παραποιούν την αλήθεια και συγχίζουν τον άμαχο πληθυσμό για τις ενέργειες που πρέπει να κάνει.  

Δεν μπορώ να πω ότι δεν είμαι τρομοκρατημένη αλλά στα διαλείμματα καθαρίζω το πάτωμα, το τραπέζι και τους πάγκους της κουζίνας από το αλεύρι που έπεσε κατά το πρωϊνό ζύμωμα των ψωμιών από τη μητέρα μου.  Επειδή είμαστε μεγάλη οικογένεια, όταν χρειάζεται να ετοιμάσει ψωμιά συνηθίζει να ξυπνά πριν ξημερώσει για να προλάβει.  Δυστυχώς δεν ήξερε τί μας περίμενε αυτό το πρωϊνό.  Παρόλο που όλοι παραξενεύονται με τη συμπεριφορά μου και μου κάνουν παρατηρήσεις να μείνω ακίνητη, συνεχίζω με την ετοιμασία φαγητού για το μεσημέρι.  Αισθάνομαι άβολα με τόσα άτομα στο σπίτι να μην προσφέρω φαγητό.  Σε λίγο ετοιμάζω και το τραπέζι αλλά κανένας δεν έχει όρεξη να βάλει κάτι στο στόμα του.

Φτάνει το απόγευμα με μια νεκρική σιγή.  Τα αεροπλάνα σταμάτησαν τους βομβαρδισμούς και τώρα αρχίζουν τα πιο δύσκολα.  Ο αδερφός μου πήγε στο ανήφορο που ενώνει τον Κοντεμένο με το χωριό μας και βοήθησε να μαζέψουν και να θάψουν νεκρούς ελληνοκύπριους στρατιώτες που πορεύονταν προς τις ακτές της Κερύνειας για υπεράσπιση των εδαφών μας και κτυπήθηκαν από αεροπλάνα.  Κάποιοι πληγωμένοι, κατά τις τελευταίες τους στιγμές ζήτησαν βοήθεια από το σπίτι της κουνιάδας μου.  Η ατμόσφαιρα είναι πολύ βαριά και η ζέστη ακόμη χειρότερη.  Κατάχλωμος ο αδελφός μου πήρε μια ταυτότητα και κάποια στοιχεία από την τζέπη κάποιου νεκρού στρατιώτη και προσπαθεί απεγνωσμένα να επικοινωνήσει με τους δικούς του.  Το μοναδικό τηλέφωνο του χωριού που είναι στον τηλεφωνικό θάλαμο, παρουσιάζει πρόβλημα.  Όλα φαντάζουν τόσο φοβερά και τόσο εφιαλτικά.  Είναι από τις χειρότερες και πιο τραγικές στιγμές που ζω μέχρι τώρα.  Προσεύχομαι για τους νεκρούς και τους ζωντανούς συγγενείς τους.

     Συνεχίζεται ........................

Ανακοίνωση Πολιτιστικού Ομίλου Ασώματου σχετικά με την απόκτηση γης

 για ανέγερση οικήματος

 Με λύπη ο Πολιτιστικός Όμιλος  Ασωμάτου πληροφορήθηκε μέσω του έντυπου τύπου, ότι ο Κοινοτάρχης του χωριού απέρριψε το τεμάχιο γης  που εξασφάλισε ο  Πολιτιστικός Όμιλος  για συστέγαση του  με το Κοινοτικό Συμβούλιο.

 Σαν ένας βασικός λόγος μεταξύ άλλων ,αναφέρεται  ότι δεν εξυπηρετεί τους συγχωριανούς μας η συγκεκριμένη περιοχή.

 Το τεμάχιο  βρίσκεται σε εξαιρετική και μεγάλης αξίας  τοποθεσία της  Λευκωσίας  (μεταξύ ξενοδοχείου Χίλτον και κοιμητηρίου Κων/νου κι Ελένης ) κι εξυπηρετεί  τη μεγάλη πλειοψηφία των  συγχωριανών οι οποίοι  είναι διασκορπισμένοι σ’ ολόκληρη την  επαρχία Λευκωσίας.

 Ο  Ασώματος ,  ένα από τα ελάχιστα προσφυγικά χωριά  που δεν κατάφερε να εξασφαλίσει  δική του στέγη στις  ελεύθερες περιοχές  για 40 χρόνια, λόγω και  αδράνειας ,  επιτέλους  καταφέρνει να την αποκτήσει άμεσα,  μετά από  πολύχρονες  και  πολύμοχθες  προσπάθειες  του Πολιτιστικού Ομίλου. Είναι μια τεράστια επιτυχία για το χωριό μας. Δυστυχώς  κινδυνεύει να χαθεί η ευκαιρία 

 Ευελπιστούμε ότι δεύτερες σκέψεις θα κυριαρχίσουν, προσμετρώντας  τις καταστροφικές συνέπειες  μιας απόρριψης.

Είμαστε η τελευταία γενεά που μπορεί να φέρει κοντά τα παιδιά μας και να δώσει μια προοπτική συνέχισης της Κοινότητας.

Χωρίς τη συστέγαση και συνεργασία όλων των οργανωμένων συνόλων του χωριού, η προοπτική επιβίωσης του χωριού είναι μηδαμινή.

 Όπως αναφέρεται σε προηγούμενη ανακοίνωση του Πολιτιστικού Ομίλου,  πρόθεση, επιθυμία και δέσμευση του είναι η συστέγαση  ΟΛΩΝ των οργανωμένων συνόλων του χωριού στο συγκεκριμένο τεμάχιο, εφ’ όσον το επιθυμούν.

 Ο Πολιτιστικός Όμιλος αισιοδοξεί  ότι μπορεί να εξασφαλίσει την οικονομική δυνατότητα ώστε να προχωρήσει άμεσα στην ανέγερση οικήματος,  αλλά κι αίθουσας εκδηλώσεων  της  οποίας η ύπαρξη είναι πολύ σημαντική και που βεβαίως δεν υπάρχει σε υφιστάμενα παλιά σπιτάκια.

 Ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας,  παραμερίζοντας  τις  όποιες  διαφορές.  Ας  μη δίνουμε τροφή και βάση σε αυτούς που επιθυμούν  να κτίσουν,  για ίδιον όφελος,  πάνω στις όποιες  διαφωνίες  μας.

 Πάνω απ’ όλα βρίσκεται  η επιβίωση  του χωριού και το μέλλον  των παιδιών μας.

     Πολιτιστικός Ομιλος Ασωμάτου

         ΄΄Αρχάγγελος Μιχαήλ΄΄