Video

{youtube}WuyHmz877Ag{/youtube}

Δρ Ηλίας Παρτέλλας:  ένας καταξιωμένος γιατρός που τιμά σε παγκόσμια εμβέλεια το χωριό του Aσώματο, την Μαρωνιτική Κοινότητα αλλά και την Κύπρο.

Ζει και εργάζεται στον Καναδά. Πρόσφατα είχε τη μέγιστη τιμή, σε αναγνώριση της αξίας και προσφοράς του, να ανακηρυχτεί από το Royal Collage of Physicians and Surgeons του Καναδά, σαν ο Μέντορας της χρονιάς για την περιοχή Ατλάντας του Καναδά.

Ο γιατρός, με τη μοναδική απλότητα που τον χαρακτηρίζει, ανοίγει την καρδιά του στην Έλλη Λιάτσου και μοιράζεται κομμάτια της ζωής του αφημένα να νοσταλγούν το αγαπημένο του χωριό.

{youtube}u5jfvKBAFUo{/youtube}

Το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου στις 7:30 μμ θα πραγματοποιηθεί η Χριστουγεννιάτικη γιορτή του Πολιτιστικού Ομίλου Ασωμάτου στην Μουσικοχορευτική αίθουσα του κέντρου Pavilion. 

Ο Όμιλος αποφάσισε τη δημιουργία ταμείου για στήριξη Αποφοίτων παιδιών μας από το Λύκειο, σε μια προσπάθεια να συμβάλει στην ελάχιστη ενίσχυση των προσπαθειών τους στη πορεία τους προς το μέλλον. 

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα γίνει πλειστηριασμός έργων εθελοντών ζωγράφων μας και όλα τα έσοδα θα διατεθούν για το σκοπό αυτό. 

Νεαρά ταλαντούχα παιδιά μας, με μουσική, χορό, τραγούδι και δοκίμια θ’ ανταμώσουν νοερά με τους παλαιότερους, οι οποίοι μέσα από ταινίες μικρού μήκους, θα διανθίσουν την εκδήλωση με παραδοσιακά τραγούδια της δικής τους εποχής. 

Η τιμή του εισιτηρίου είναι € 12 το άτομο με πλούσιο φαγητό κι ένα ποτό. 

Καλούμε όλα τα μέλη και φίλους που ενστερνίζονται τα οράματα του Πολιτιστικού Ομίλου να δώσουν το παρών τους στηρίζοντας πρακτικά την όλη προσπάθεια.

Kεφάλαιο 4

Λόγω του λιγοστού νερού στο χωριό δεν υπάρχουν πολλά δέντρα στις αυλές.  Μερικοί τυχεροί, όπως και οι γονείς μου, έχουν πηγάδι στην αυλή τους για τις ανάγκες του σπιτιού.  Οι περισσότεροι έχουν σκεπασμένο το στόμιο του πηγαδιού με μια σανίδα, κάτι πολύ επικίνδυνο για τα μικρά παιδιά.  Το νερό του δικού μας πηγαδιού είναι λίγο αλμυρό και δεν μπορεί να χρησιμεύσει για όλους τους σκοπούς.  Μπορεί όμως άνετα να χρησιμοποιηθεί για το καθάρισμα και το σφογγάρισμα του σπιτιού και της αυλής.  Ο πατέρας ανακάλυψε ότι οι μελιντζάνες ευδοκιμούν με αλμυρό νερό και έτσι φυτεύει κάθε καλοκαίρι πολλά φυτά με μεγάλη επιτυχία.  Στην αρχή το αντλούσαμε με ένα κουβά δεμένο με σχοινί αλλά, πολύ αργότερα, λόγω της δυσκολίας, αγοράσαμε ηλεκτρικό μοτέρ που το αντλεί αυτόματα.

Δεν ξέρω όμως αν το νερό αυτό είναι πόσιμο για τις κότες και το χοίρο που ανατρέφουμε στην αυλή.  Οι κότες τρώνε σπόρους από σπασμένο σιτάρι και κριθάρι αλλά το καλοκαίρι χρειάζονται και λίγα χόρτα.  Όμως λόγω της έλλειψης γλυκού νερού στην αυλή, δεν μπορούμε να φυτεύουμε χόρτα και αγοράζουμε μια δέσμη τριφύλλι καθημερινά από τον φθαρτοπώλη που έρχεται στο χωριό με το αυτοκίνητο.  Όσο για το γαϊδούρι και το χοίρο, ποτέ δεν πρόσεξα αν πίνουν το νερό από το πηγάδι.                                               

Σχεδόν όλα τα σπίτια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες διατηρούν σε γλάστρες βασιλικό όπου στολίζουν τις αυλές, τα παράθυρα και τα καλτερίμια τους.  Ο βασιλικός συνηθίζεται να φυτεύεται τη γιορτή των Αγίων Σαράντα διότι οι χωριανοί πιστεύουν ότι είναι η πιο κατάλληλη ημέρα για να μεγαλώσει έγκαιρα.  Άλλα φυτά που ευδοκιμούν με λιγοστό νερό στο χωριό είναι το θκιούλι, το γιασεμί, οι κάκτοι, τα στρατιωτάκια, η πρασινάδα, το λασμαρί, οι άγριες τριανταφυλλιές και μερικά αρωματικά φυτά.  Παρόλο που το χώμα του χωριού είναι καλό για το σκοπό αυτό, πιστεύεται ότι το κοκκινόχωμα που υπάρχει στην περιοχή γύρω από το κοιμητήριο είναι καλύτερο, και έτσι, κατά τη γιορτή των Αγίων Σαράντα, πολλοί τρέχουν εκεί με κουβάδες να κουβαλήσουν χώμα.  Καμιά φορά περνώντας από τη βρύση συναντά κάποιος σκύλους και γαϊδούρια που έρχονται από μακρινά σπίτια για να ξεδιψάσουν.  Λυπούμαι να τα βλέπω διότι είναι πολύ αδύνατα ζώα, λόγω της έλλειψης τροφής και της δύσκολης ζωής που περνούν. 

Παίρνω ένα μυθιστόρημα να διαβάσω και ζω μαζί του τον ρομαντισμό και την περιπέτεια που περιγράφει.  Βυθίζομαι στη σκέψεις μου και παρασύρομαι σε κόσμους μαγικούς και ονειρεμένους.  Μου αρέσει τόσο πολύ που δεν θέλω να προσγειωθώ και να επανέλθω στην πραγματικότητα.  Κάποτε όμως θα τελειώσει και θα αρχίσω να κάνω κι’ εγώ σχέδια και όνειρα για μια όμορφη ζωή χωρίς προβλήματα, αρρώστιες και οικονομικές δυσκολίες.  Σαν παιδί, όμως, όλα φαντάζουν τόσο όμορφα, τόσο γλυκά, τόσο απλά που δεν αφήνουν περιθώρια για στενοχώριες.  

Μερικοί γεωργοί το καλοκαίρι έχουν πρόβλημα με την αποθήκευση της σοδειάς τους μέχρι να την παραδώσουν στη Συνεργατική Εταιρεία του χωριού.  Υπάρχει μια μεγάλη ζυγαριά όπου οι γεωργοί τοποθετούν μια μια τις σακούλες με τη σοδειά τους για ζύγισμα.  Στη συνέχεια ο γραμματέας σημειώνει σε χαρτί το σύνολο του βάρους των σακούλων και πολύ σύντομα οι γεωργοί πληρώνονται για την αξία τους.  Μεγάλο πρόβλημα με την αποθήκευση έχουν και οι γονείς μου επειδή έχουν πολλά χωράφια και γι’ αυτό κάθε καλοκαίρι χρησιμοποιούν το υπνοδωμάτιο μας  για το σκοπό αυτό. Πολλές φορές αναγκάζομαι να περπατώ μέσα στο σιτάρι ή το κριθάρι για τη διακίνησή μου, κάτι όχι και πολύ ευχάριστο για ένα παιδί. 

Δεν έχω εμπειρίες από τις δυσκολίες των κτηνοτρόφων, αλλά μπορώ να περιγράψω κάποιες εντυπώσεις μου από γεγονότα που ζω.  Συνήθως τους περισσότερους μήνες του χρόνου τα πρόβατα και τα κατσίκια συνοδεύουν το βοσκό στα χωράφια για να βοσκίσουν από το πρωϊ μέχρι το απόγευμα. Για τις αγελάδες όμως δεν συμβαίνει το ίδιο.  Οι κτηνοτρόφοι φέρνουν χόρτα φρέσκα ή ξηρά και άλλη ξηρή τροφή στους στάβλους των για να τις θρέψουν.  Ο βοσκός πάντοτε έχει ένα ή περισσότερους σκύλους για να προσέχουν το κοπάδι από κινδύνους και για να μην βόσκουν σε ξένα χωράφια.  Τις βροχερές μέρες τα πρόβατα και τα κατσίκια τρώνε στη στάνη τους.  Οι κτηνοτρόφοι κερδίζουν από τα αρνάκια και κατσικάκια που πιθανόν να πουλήσουν σε σφαγεία και από το γάλα και το μαλλί των ζώων τους. 

Το άρμεγμα αρχίζει πολύ πρωϊ και στη συνέχεια το γάλα παραδίνεται σε Κυβερνητικό Οργανισμό που το αγοράζει για να βοηθήσει και να ενθαρρύνει την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας.  Πολύ σπάνια, όμως, λόγω κάποιου προβλήματος, οι υπεύθυνοι για το μάζεμα του γάλακτος δεν έρχονται στο χωριό και δημιουργείται κάποια αναστάτωση μεταξύ των κτηνοτρόφων.  Προβληματίζονται τί να το κάνουν.  Συχνά κατασκευάζουν μόνοι τους χαλλούμια τα οποία χρησιμοποιούν για τις δικές τους ανάγκες ή τα πουλούν σε όσους δεν έχουν δικά τους ζώα.  Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν η μητέρα μου αγοράσει από κάποιον γάλα για χαλλούμια ,και κάθομαι με τις ώρες να παρακολουθώ την κατασκευή τους.  Εκτός από το φρέσκο χαλλούμι κατασκευάζει και αναρή.  Κάθε φορά μας βάζει στο πιάτο και φρέσκα αναρή ανάλατη με το ζεστό ορρό της και με ζάχαρη, που μου αρέσει ιδιαίτερα.

Τα περισσότερα φαγητά μας ψήνονται στα ξύλα.  Οι γονείς μου χρειάζονται συχνά ξύλα για το σκοπό αυτό και για το φούρνισμα των ψωμιών στην αυλή.  Τα ξύλα αυτά θα πρέπει να τα κόψουν από τα γειτονικά δάση, πάντοτε με άδεια του δασονομείου.  Κάθε φορά που γίνεται αυτή η εργασία τους παίρνει μαι ολόκληρη ημέρα για να τελειώσουν.  Ο πατέρας συνήθως παίρνει μαζί του κάποιον από τους αδελφούς μου και τη μητέρα μου, και έτσι δεν είχα ποτέ την ευκαιρία γι αυτή την ευχάριστη κατά τη γνώμη μου εμπειρία.  Μαζί με τα ξύλα φέρνουν και μικρούς θάμνους και ξηρά θρουμπιά, που συχνά χρησιμοποιούν για σκούπες της αυλής.

Πόσο ωραία μυρίζουν τα φρεσκοκομένα ξύλα από πεύκα και σχοινιές που γέμισε σήμερα η αυλή μας!  Εκτός από τη μυρωδιά, είναι και η ομορφιά του πράσινου που πολύ σπάνια βλέπουμε σε αφθονία στο χώρο μας.

Συνεχίζεται .........................

Aδελφή Βερόνικα …Γεννημένη στον Ασώματο, ανήμερα της γιορτής των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, το 1938. 

Η μητέρα της να επιθυμεί να ονομαστεί Ελένη. Η γιαγιά της Γιωρκάτζιενα, να επιμένει να της δοθεί το όνομα Αποστόλα. Έμπνευση; Ίσως.

 Το μωρό αυτό έμελλε να γίνει Απόστολος Της διδασκαλίας του Χριστού και διάκονος των ανθρώπων. 

6 Αυγούστου 1954 αναχωρεί με το καράβι για τη Γαλλία. Αφήνει πίσω της θλιμμένα πρόσωπα, γονείς και αδέρφια για ένα προορισμό που ο Θεός της καθόρισε για να την εντάξει στη μεγάλη του οικογένεια. Η θέληση της να γίνει η ταπεινή υπηρέτρια του Χριστού την καθοδηγεί. 

3 χρόνια στη Γαλλία, 10 χρόνια διευθύντρια του νηπιαγωγείου στο StMaryΛεμεσού, 41 χρόνια διευθύντρια του νηπιαγωγείου TerraSanta Λευκωσίας.

Χρόνια πολλά, δύσκολα και σκληρά, γεμάτα κόπο, αγάπη και προσφορά. 

Το μειλίχιο και λαμπερό πρόσωπο της με ένα αγγελικά μόνιμο πλασμένο χαμόγελο, φώτισε χιλιάδες παιδάκια, κατήχησε εκατοντάδες, έμεινε το άσβεστο λυχνάρι να φωτίζει εμάς τα παιδιά της. 

Αγαπημένη μας μάνα, γιαγιά, λουλούδι μας, Κικούλα μας. Η αγάπη μας για σένα είναι βαθειά ριζωμένη, αυθεντική και ανεξίτηλη . Το παράπονο μας; Δεν μπορούμε να σ’ έχουμε κοντά μας όσο θα θέλουμε αλλά και στο λίγο που σ’ έχουμε σε κάθε σου βήμα κάποιος γνωστός-φίλος, θα μας διακόψει και θα μας στερήσει την αποκλειστικότητα. 

Κι εκείνο το αλησμόνητο που μας έλεγες χαριτολογώντας, σαν ήμασταν παιδιά του νηπιαγωγείου και μας έπιανε το μονότονο και παρατεταμένο κλάμα…

«Κλάψε ώσπου να σου πω κανεί»... Γιατί ένοιωθες ότι το κλάμα αυτό ήταν ψεύτικο και προσποιητό, αναλογιζόμενη το δικό σου κλάμα σαν λάμβανες στη ξενιτιά από τον πολυαγαπημένο σου πατέρα, το ακόλουθο γράμμα, μετά που έλαβε τις φωτογραφίες της ρασοφορίας σου 

Αποστόλα μου

Πρώτο θέλω να μάθω για σένα χρυσή μου κόρη.

Πώς νοιώθεις και πώς σου εφάνει όταν εφόρεσες τα ράσα για πρώτη φορά.

Εμείς οι γονείς σου λυπηθήκαμε και κλάψαμε πολύ Χρυσή μου, Αποστόλα μου,

 Φιλούμε τες φωτογραφίες σου, συνέχεια, όλοι μας.

Θα σου στείλω χρήματα να με σου λείψει τίποτε. 

Και συνεχίζει με το γεμάτο πόνο τετράστιχο ποίημα του 

Μικρή σ αρραβωνιάσασει  άσπρη μου περιστέρα

Με το Χριστό παντρεύτηκες¨, μέ μάνα, μέ πατέρα 

Αλλάξα σου και τ όνομα, χρυσή μου Βερονίκη

Και μας εξανέωσες, τους πόνους και τη λύπη.

Για περισσότερες φωτογραφίες πατήστε εδώ

{youtube}MrQxZVBvUYc{/youtube}